… Iddhimantānaṁ yadidaṁ mahāmoggallāno.   
… with psychic power is Mahāmoggallāna.

Mahāmoggallānasutta   
Moggallāna’s Practice Mahāmoggallānasutta → moggallānapaṭipadāsuttaṁ (bj)
Atha kho āyasmā sāriputto yenāyasmā mahāmoggallāno tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā āyasmatā mahāmoggallānena saddhiṁ sammodi.   
Then Venerable Sāriputta went up to Venerable Mahāmoggallāna, and exchanged greetings with him.
Sammodanīyaṁ kathaṁ sāraṇīyaṁ vītisāretvā ekamantaṁ nisīdi. Ekamantaṁ nisinno kho āyasmā sāriputto āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ etadavoca:   
When the greetings and polite conversation were over, Sāriputta sat down to one side and said to Mahāmoggallāna:
“Catasso imā, āvuso moggallāna, paṭipadā.   
“Reverend Moggallāna, there are four ways of practice.

Moggallāno sāriputto,   
"

Atha kho vappo sakko nigaṇṭhasāvako yenāyasmā mahāmoggallāno tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi. Ekamantaṁ nisinnaṁ kho vappaṁ sakkaṁ nigaṇṭhasāvakaṁ āyasmā mahāmoggallāno etadavoca:   
Then Vappa of the Sakyans, a disciple of the Jains, went up to Venerable Mahāmoggallāna, bowed, and sat down to one side. Mahāmoggallāna said to him:
Ayañceva kho pana āyasmato mahāmoggallānassa vappena sakkena nigaṇṭhasāvakena saddhiṁ antarākathā vippakatā hoti.   
But this conversation between Mahāmoggallāna and Vappa was left unfinished.
Atha kho bhagavā sāyanhasamayaṁ paṭisallānā vuṭṭhito yena upaṭṭhānasālā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā paññatte āsane nisīdi. Nisajja kho bhagavā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ etadavoca:   
Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat and went to the assembly hall. He sat down on the seat spread out, and said to Mahāmoggallāna,
“Kāya nuttha, moggallāna, etarahi kathāya sannisinnā; kā ca pana vo antarākathā vippakatā”ti?   
“Moggallāna, what were you sitting talking about just now? What conversation was left unfinished?”

Tena kho pana samayena kakudho nāma koliyaputto āyasmato mahāmoggallānassa upaṭṭhāko adhunākālaṅkato aññataraṁ manomayaṁ kāyaṁ upapanno.   
At that time the Koliyan named Kakudha—Venerable Mahāmoggallāna’s supporter—had recently passed away and been reborn in a certain host of mind-made gods. koliyaputto → koḷiyaputto (bj, sya-all, mr)
Atha kho kakudho devaputto yenāyasmā mahāmoggallāno tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ abhivādetvā ekamantaṁ aṭṭhāsi. Ekamantaṁ ṭhito kho kakudho devaputto āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ etadavoca:   
Then the god Kakudha went up to Venerable Mahāmoggallāna, bowed, stood to one side, and said to him,
Idaṁ vatvā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ abhivādetvā padakkhiṇaṁ katvā tatthevantaradhāyi.   
Then he bowed and respectfully circled Mahāmoggallāna, keeping him on his right side, before vanishing right there.
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi. Ekamantaṁ nisinno kho āyasmā mahāmoggallāno bhagavantaṁ etadavoca:   
Then Mahāmoggallāna went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened.
“Kiṁ pana te, moggallāna, kakudho devaputto cetasā ceto paricca vidito:   
“But Moggallāna, did you comprehend the god Kakudha’s mind, and know that
“Rakkhassetaṁ, moggallāna, vācaṁ.   
“Mark these words, Moggallāna! Rakkhassetaṁ, moggallāna, vācaṁ … → etthantare pāṭho si, sya-all, km, pts1ed potthakesu natthi; pli-tv-kd17:2.1.1 pana sabbatthapi
Rakkhassetaṁ, moggallāna, vācaṁ.   
Mark these words!
Pañcime, moggallāna, satthāro santo saṁvijjamānā lokasmiṁ.   
Moggallāna, there are these five teachers found in the world.
Idha, moggallāna, ekacco satthā aparisuddhasīlo samāno ‘parisuddhasīlomhī’ti paṭijānāti ‘parisuddhaṁ me sīlaṁ pariyodātaṁ asaṅkiliṭṭhan’ti.   
Firstly, some teacher with impure conduct claims: ‘I am pure in ethics. My ethical conduct is pure, bright, uncorrupted.’
Evarūpaṁ kho, moggallāna, satthāraṁ sāvakā sīlato rakkhanti;   
The disciples of such a teacher cover up their teacher’s conduct,
Puna caparaṁ, moggallāna, idhekacco satthā aparisuddhājīvo samāno ‘parisuddhājīvomhī’ti paṭijānāti ‘parisuddho me ājīvo pariyodāto asaṅkiliṭṭho’ti.   
Furthermore, some teacher with impure livelihood claims: ‘I am pure in livelihood. My livelihood is pure, bright, uncorrupted.’
Evarūpaṁ kho, moggallāna, satthāraṁ sāvakā ājīvato rakkhanti;   
The disciples of such a teacher cover up their teacher’s livelihood,
Puna caparaṁ, moggallāna, idhekacco satthā aparisuddhadhammadesano samāno ‘parisuddhadhammadesanomhī’ti paṭijānāti ‘parisuddhā me dhammadesanā pariyodātā asaṅkiliṭṭhā’ti.   
Furthermore, some teacher with impure teaching claims: ‘I am pure in teaching. My teaching is pure, bright, uncorrupted.’
Evarūpaṁ kho, moggallāna, satthāraṁ sāvakā dhammadesanato rakkhanti;   
The disciples of such a teacher cover up their teacher’s teaching,
Puna caparaṁ, moggallāna, idhekacco satthā aparisuddhaveyyākaraṇo samāno ‘parisuddhaveyyākaraṇomhī’ti paṭijānāti ‘parisuddhaṁ me veyyākaraṇaṁ pariyodātaṁ asaṅkiliṭṭhan’ti.   
Furthermore, some teacher with impure answers claims: ‘I am pure in how I answer. My answers are pure, bright, uncorrupted.’
Evarūpaṁ kho, moggallāna, satthāraṁ sāvakā veyyākaraṇato rakkhanti;   
The disciples of such a teacher cover up their teacher’s answers,
Puna caparaṁ, moggallāna, idhekacco satthā aparisuddhañāṇadassano samāno ‘parisuddhañāṇadassanomhī’ti paṭijānāti ‘parisuddhaṁ me ñāṇadassanaṁ pariyodātaṁ asaṅkiliṭṭhan’ti.   
Furthermore, some teacher with impure knowledge and vision claims: ‘I am pure in knowledge and vision. My knowledge and vision are pure, bright, uncorrupted.’
Evarūpaṁ kho, moggallāna, satthāraṁ sāvakā ñāṇadassanato rakkhanti;   
The disciples of such a teacher cover up their teacher’s knowledge and vision,
Ime kho, moggallāna, pañca satthāro santo saṁvijjamānā lokasmiṁ.   
These are the five teachers found in the world.
Ahaṁ kho pana, moggallāna, parisuddhasīlo samāno ‘parisuddhasīlomhī’ti paṭijānāmi ‘parisuddhaṁ me sīlaṁ pariyodātaṁ asaṅkiliṭṭhan’ti.   
But Moggallāna, I have pure ethical conduct, and I claim: ‘I am pure in ethical conduct. My ethical conduct is pure, bright, uncorrupted.’

Mahāmoggallānasutta   
With Mahāmoggallāna
Atha kho āyasmato mahāmoggallānassa rahogatassa paṭisallīnassa evaṁ cetaso parivitakko udapādi:   
Then as Venerable Mahāmoggallāna was in private retreat this thought came to his mind,
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno—seyyathāpi nāma balavā puriso samiñjitaṁ vā bāhaṁ pasāreyya pasāritaṁ vā bāhaṁ samiñjeyya; evamevaṁ—jetavane antarahito tasmiṁ brahmaloke pāturahosi.   
And then Venerable Mahāmoggallāna, as easily as a strong person would extend or contract their arm, vanished from Jeta’s Grove and reappeared in that Brahmā realm. samiñjitaṁ → sammiñjitaṁ (bj, sya-all, km, pts1ed)
Addasā kho tisso brahmā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ dūratova āgacchantaṁ.   
Tissa saw Moggallāna coming off in the distance,
Disvāna āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ etadavoca:   
and said to him,
“ehi kho, mārisa moggallāna; svāgataṁ, mārisa moggallāna;   
“Come, my good Moggallāna! Welcome, my good Moggallāna! svāgataṁ → sāgataṁ (bj) "
cirassaṁ kho, mārisa moggallāna; imaṁ pariyāyamakāsi, yadidaṁ idhāgamanāya.   
It’s been a long time since you took the opportunity to come here.
Nisīda, mārisa moggallāna, idamāsanaṁ paññattan”ti.   
Sit, my good Moggallāna, this seat is for you.”
Nisīdi kho āyasmā mahāmoggallāno paññatte āsane.   
Moggallāna sat down on the seat spread out.
Tissopi kho brahmā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi.   
Then Tissa bowed to Moggallāna and sat to one side.
Ekamantaṁ nisinnaṁ kho tissaṁ brahmānaṁ āyasmā mahāmoggallāno etadavoca:   
Moggallāna said to him,
“Cātumahārājikānaṁ kho, mārisa moggallāna, devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’”ti.   
“The gods of the Four Great Kings know this.”
“Na kho, mārisa moggallāna, sabbesaṁ cātumahārājikānaṁ devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’ti.   
“No, my good Moggallāna, not all of them.
Ye kho te, mārisa moggallāna, cātumahārājikā devā buddhe aveccappasādena asamannāgatā dhamme aveccappasādena asamannāgatā saṅghe aveccappasādena asamannāgatā ariyakantehi sīlehi asamannāgatā na tesaṁ devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’ti.   
Those who lack experiential confidence in the Buddha, the teaching, and the Saṅgha, and lack the ethics loved by the noble ones, do not know that they are stream-enterers.
Ye ca kho te, mārisa moggallāna, cātumahārājikā devā buddhe aveccappasādena samannāgatā, dhamme aveccappasādena samannāgatā, saṅghe aveccappasādena samannāgatā ariyakantehi sīlehi samannāgatā, tesaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’”ti.   
But those who have experiential confidence in the Buddha, the teaching, and the Saṅgha, and have the ethics loved by the noble ones, do know that they are stream-enterers.”
“Paranimmitavasavattīnampi kho, mārisa moggallāna, devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’”ti.   
“The gods of these various classes know this.”
“Na kho, mārisa moggallāna, sabbesaṁ paranimmitavasavattīnaṁ devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’ti.   
“No, my good Moggallāna, not all of them.
Ye kho te, mārisa moggallāna, paranimmitavasavattī devā buddhe aveccappasādena asamannāgatā, dhamme aveccappasādena asamannāgatā, saṅghe aveccappasādena asamannāgatā, ariyakantehi sīlehi asamannāgatā, na tesaṁ devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’ti.   
Those who lack experiential confidence in the Buddha, the teaching, and the Saṅgha, and lack the ethics loved by the noble ones, do not know that they are stream-enterers.
Ye ca kho te, mārisa moggallāna, paranimmitavasavattī devā buddhe aveccappasādena samannāgatā, dhamme aveccappasādena samannāgatā, saṅghe aveccappasādena samannāgatā, ariyakantehi sīlehi samannāgatā tesaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti: ‘sotāpannā nāma avinipātadhammā niyatā sambodhiparāyaṇā’”ti.   
But those who have experiential confidence in the Buddha, the teaching, and the Saṅgha, and have the ethics loved by the noble ones, do know that they are stream-enterers.”
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno tissassa brahmuno bhāsitaṁ abhinanditvā anumoditvā: “seyyathāpi nāma balavā puriso samiñjitaṁ vā bāhaṁ pasāreyya, pasāritaṁ vā bāhaṁ samiñjeyya; evamevaṁ: ‘brahmaloke antarahito jetavane pāturahosī’”ti.   
Moggallāna approved and agreed with what Tissa the Brahmā said. Then, as easily as a strong person would extend or contract their arm, he vanished from that Brahmā realm and reappeared in Jeta’s Grove. "

Moggallāna vijjābhāgiyā;   
an6.42

Tena kho pana samayena āyasmā mahāmoggallāno bhagavato avidūre nisinno hoti.   
Now at that time Venerable Mahāmoggallāna was sitting not far from the Buddha.
Atha kho āyasmato mahāmoggallānassa etadahosi:   
He thought,
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno—seyyathāpi nāma balavā puriso samiñjitaṁ vā bāhaṁ pasāreyya, pasāritaṁ vā bāhaṁ samiñjeyya; evamevaṁ—gijjhakūṭe pabbate antarahito tasmiṁ brahmaloke pāturahosi.   
And then Venerable Mahāmoggallāna, as easily as a strong person would extend or contract their arm, vanished from the Vulture’s Peak and reappeared in that Brahmā realm.
Addasā kho tisso brahmā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ dūratova āgacchantaṁ.   
Tissa saw Moggallāna coming off in the distance,
Disvā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ etadavoca:   
and said to him,
“ehi kho, mārisa moggallāna;   
“Come, my good Moggallāna!
svāgataṁ, mārisa moggallāna.   
Welcome, my good Moggallāna!
Cirassaṁ kho, mārisa moggallāna, imaṁ pariyāyamakāsi, yadidaṁ idhāgamanāya.   
It’s been a long time since you took the opportunity to come here.
Nisīda, mārisa moggallāna, idamāsanaṁ paññattan”ti.   
Sit, my good Moggallāna, this seat is for you.”
Nisīdi kho āyasmā mahāmoggallāno paññatte āsane.   
Moggallāna sat down on the seat spread out.
Tissopi kho brahmā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi.   
Then Tissa bowed to Moggallāna and sat to one side.
Ekamantaṁ nisinnaṁ kho tissaṁ brahmānaṁ āyasmā mahāmoggallāno etadavoca:   
Moggallāna said to him,
“Brahmakāyikānaṁ kho, mārisa moggallāna, devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti:   
“The gods of Brahmā’s Host know this.”
“Na kho, mārisa moggallāna, sabbesaṁ brahmakāyikānaṁ devānaṁ evaṁ ñāṇaṁ hoti:   
“No, my good Moggallāna, not all of them.
Ye kho te, mārisa moggallāna, brahmakāyikā devā brahmena āyunā santuṭṭhā brahmena vaṇṇena brahmena sukhena brahmena yasena brahmena ādhipateyyena santuṭṭhā, te uttari nissaraṇaṁ yathābhūtaṁ nappajānanti.   
Those gods of Brahmā’s Host who are content with the lifespan of Brahmā, with the beauty, happiness, fame, and sovereignty of Brahmā, and who don’t truly understand any higher escape:
Ye ca kho te, mārisa moggallāna, brahmakāyikā devā brahmena āyunā asantuṭṭhā, brahmena vaṇṇena brahmena sukhena brahmena yasena brahmena ādhipateyyena asantuṭṭhā, te ca uttari nissaraṇaṁ yathābhūtaṁ pajānanti.   
But those gods of Brahmā’s Host who are not content with the lifespan of Brahmā, with the beauty, happiness, fame, and sovereignty of Brahmā, and who do truly understand a higher escape:
Idha, mārisa moggallāna, bhikkhu ubhatobhāgavimutto hoti.   
Take a mendicant who is freed both ways.
Evampi kho, mārisa moggallāna, tesaṁ devānaṁ ñāṇaṁ hoti:   
This too is how those gods know whether a person has anything left over or not.
Idha pana, mārisa moggallāna, bhikkhu paññāvimutto hoti.   
Take a mendicant who is freed by wisdom.
Evampi kho, mārisa moggallāna, tesaṁ devānaṁ ñāṇaṁ hoti:   
This too is how those gods know whether a person has anything left over or not.
Idha pana, mārisa moggallāna, bhikkhu kāyasakkhī hoti.   
Take a mendicant who is a personal witness.
Evampi kho, mārisa moggallāna, tesaṁ devānaṁ ñāṇaṁ hoti:   
This too is how those gods know whether a person has anything left over or not.
Idha pana, mārisa moggallāna, bhikkhu diṭṭhippatto hoti …pe…   
Take a mendicant who is attained to view. …
Evampi kho, mārisa moggallāna, tesaṁ devānaṁ ñāṇaṁ hoti:   
This too is how those gods know whether a person has anything left over or not.”
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno tissassa brahmuno bhāsitaṁ abhinanditvā anumoditvā—seyyathāpi nāma balavā puriso samiñjitaṁ vā bāhaṁ pasāreyya, pasāritaṁ vā bāhaṁ samiñjeyya; evamevaṁ—brahmaloke antarahito gijjhakūṭe pabbate pāturahosi.   
Moggallāna approved and agreed with what Tissa the Brahmā said. Then, as easily as a strong person would extend or contract their arm, he vanished from the Brahmā realm and reappeared on the Vulture’s Peak.
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi.   
Then Mahāmoggallāna went up to the Buddha, bowed, sat down to one side,
Ekamantaṁ nisinno kho āyasmā mahāmoggallāno yāvatako ahosi tissena brahmunā saddhiṁ kathāsallāpo taṁ sabbaṁ bhagavato ārocesi.   
and told him what had happened.
“Na hi pana te, moggallāna, tisso brahmā sattamaṁ animittavihāriṁ puggalaṁ deseti”.   
“But Moggallāna, Tissa the Brahmā didn’t teach the seventh person, the signless meditator.”
“Tena hi, moggallāna, suṇāhi, sādhukaṁ manasi karohi; bhāsissāmī”ti.   
“Well then, Moggallāna, listen and apply your mind well, I will speak.”
“Evaṁ, bhante”ti kho āyasmā mahāmoggallāno bhagavato paccassosi.   
“Yes, sir,” Mahāmoggallāna replied.
“Idha, moggallāna, bhikkhu sabbanimittānaṁ amanasikārā animittaṁ cetosamādhiṁ upasampajja viharati.   
“Moggallāna, take the case of a mendicant who, not focusing on any signs, enters and remains in the signless immersion of the heart.
Evaṁ kho, moggallāna, tesaṁ devānaṁ ñāṇaṁ hoti:   
This too is how those gods know whether a person has anything left over or not.”

Atha kho āyasmato mahāmoggallānassa etadahosi:   
Then Venerable Mahāmoggallāna thought,
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno sabbāvantaṁ bhikkhusaṅghaṁ cetasā ceto paricca manasākāsi.   
Then he focused on comprehending the minds of everyone in the Saṅgha.
Addasā kho āyasmā mahāmoggallāno taṁ puggalaṁ dussīlaṁ pāpadhammaṁ asuciṁ saṅkassarasamācāraṁ paṭicchannakammantaṁ assamaṇaṁ samaṇapaṭiññaṁ abrahmacāriṁ brahmacāripaṭiññaṁ antopūtiṁ avassutaṁ kasambujātaṁ majjhe bhikkhusaṅghassa nisinnaṁ;   
He saw that unethical person, of bad qualities, filthy, with suspicious behavior, underhand, no true ascetic or spiritual practitioner—though claiming to be one—rotten inside, corrupt, and depraved, sitting in the middle of the Saṅgha.
Dutiyampi kho āyasmā mahāmoggallāno taṁ puggalaṁ etadavoca:   
For a second time
Tatiyampi kho āyasmā mahāmoggallāno taṁ puggalaṁ etadavoca:   
and a third time,
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno taṁ puggalaṁ bāhāyaṁ gahetvā bahidvārakoṭṭhakā nikkhāmetvā sūcighaṭikaṁ datvā yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ etadavoca:   
Then Venerable Mahāmoggallāna took that person by the arm, ejected him out the gate, and bolted the door. Then he went up to the Buddha, and said to him,
“Acchariyaṁ, moggallāna, abbhutaṁ, moggallāna.   
“It’s incredible, Moggallāna, it’s amazing,

Tatra kho āyasmā mahāmoggallāno bhikkhū āmantesi:   
There Venerable Mahāmoggallāna addressed the mendicants:
“Āvuso”ti kho te bhikkhū āyasmato mahāmoggallānassa paccassosuṁ.   
“Reverend,” they replied.
Āyasmā mahāmoggallāno etadavoca:   
Venerable Mahāmoggallāna said this:

Mayhaṁ, bhikkhave, etarahi sāriputtamoggallānaṁ nāma sāvakayugaṁ ahosi aggaṁ bhaddayugaṁ.   
У меня теперь, монахи, — двое главных и благородных, двое учеников по имени Сарипутта и Моггаллана.
Bhagavato, mārisā, sāriputtamoggallānaṁ nāma sāvakayugaṁ ahosi aggaṁ bhaddayugaṁ.   
У Благостного, досточтимый, двое главных и благородных [последователей], двое учеников по имени Сарипутта и Моггаллана.
Bhagavato, mārisā, sāriputtamoggallānaṁ nāma sāvakayugaṁ ahosi aggaṁ bhaddayugaṁ.   
У Благостного, досточтимый, двое главных и благородных [последователей], двое учеников по имени Сарипутта и Моггаллана.

ekaṁ samayaṁ āyasmā mahāmoggallāno bhaggesu viharati susumāragire bhesakaḷāvane migadāye.   
Однажды достопочтенный Махамоггаллана проживал в стране Бхаггов возле Сунсумарагиры, роще Бхесакалы в Оленьем парке. susumāragire → suṁsumāragire (bj, sya-all, pts1ed)
Tatra kho āyasmā mahāmoggallāno bhikkhū āmantesi:   
Там он обратился к монахам так:
“Āvuso”ti kho te bhikkhū āyasmato mahāmoggallānassa paccassosuṁ.   
– Друг, – ответили они.
Āyasmā mahāmoggallāno etadavoca:   
Достопочтенный Махамоггаллана сказал:
Idamavocāyasmā mahāmoggallāno.   
Так сказал достопочтенный Махамоггаллана.
Attamanā te bhikkhū āyasmato mahāmoggallānassa bhāsitaṁ abhinandunti.   
Монахи были довольны и восхитились словами достопочтенного Махамоггалланы. "

Tena kho pana samayena āyasmā mahāmoggallāno bhagavato avidūre nisinno hoti.   
И в то время достопочтенный Махамоггаллана сидел возле Благословенного.
Atha kho āyasmato mahāmoggallānassa etadahosi:   
Он подумал:
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno—seyyathāpi nāma balavā puriso samiñjitaṁ vā bāhaṁ pasāreyya, pasāritaṁ vā bāhaṁ samiñjeyya; evameva—pubbārāme migāramātupāsāde antarahito devesu tāvatiṁsesu pāturahosi.   
И тогда, подобно тому как сильный человек распрямил бы согнутую руку или согнул распрямлённую, достопочтенный Махамоггаллана исчез из дворца Мигараматы в Восточном парке и возник среди богов [небесного мира] Тридцати трёх.
Addasā kho sakko devānamindo āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ dūratova āgacchantaṁ.   
Когда он издали увидел достопочтенного Махамоггаллану,
Disvāna tāni dibbāni pañca tūriyasatāni paṭippaṇāmetvā yenāyasmā mahāmoggallāno tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ etadavoca:   
он оставил музыку, подошёл к достопочтенному Махамоггаллане и сказал ему:
“ehi kho, mārisa moggallāna, svāgataṁ, mārisa moggallāna.   
– Идёмте же, почтенный Моггаллана! Добро пожаловать, почтенный Моггаллана!
Cirassaṁ kho, mārisa moggallāna, imaṁ pariyāyaṁ akāsi yadidaṁ idhāgamanāya.   
Прошло немало времени, прежде чем почтенный Моггаллана нашёл возможность прийти сюда.
Nisīda, mārisa moggallāna, idamāsanaṁ paññattan”ti.   
Присаживайтесь, почтенный Могггалана, вот здесь приготовлено сиденье.
Nisīdi kho āyasmā mahāmoggallāno paññatte āsane.   
Достопочтенный Махамоггаллана сел на подготовленное сиденье,
Ekamantaṁ nisinnaṁ kho sakkaṁ devānamindaṁ āyasmā mahāmoggallāno etadavoca:   
Тогда достопочтенный Махамоггаллана спросил его:
“Mayaṁ kho, mārisa moggallāna, bahukiccā bahukaraṇīyā—   
– Почтенный Моггаллана, мы так заняты, у нас так много дел,
Api ca, mārisa moggallāna, sussutaṁyeva hoti suggahitaṁ sumanasikataṁ sūpadhāritaṁ, yaṁ no khippameva antaradhāyati.   
Кроме того, почтенный Моггаллана, то, что было хорошо услышано, хорошо заучено, хорошо уловлено вниманием, хорошо запомнено, [теперь же] внезапно исчезло из нас.
Bhūtapubbaṁ, mārisa moggallāna, devāsurasaṅgāmo samupabyūḷho ahosi.   
Почтенный Моггаллана, как-то раз случилась война между богами и асурами. samupabyūḷho → samupabbūḷho (bj, pts1ed); samūpabbūḷho (si); samūpabyuḷho (sya-all, km)
Tasmiṁ kho pana, mārisa moggallāna, saṅgāme devā jiniṁsu, asurā parājiniṁsu.   
В той войне боги победили, а асуры были повержены.
So kho ahaṁ, mārisa moggallāna, taṁ saṅgāmaṁ abhivijinitvā vijitasaṅgāmo tato paṭinivattitvā vejayantaṁ nāma pāsādaṁ māpesiṁ.   
Когда я выиграл ту войну и вернулся с неё победителем, я построил дворец Веджаянты.
Vejayantassa kho, mārisa moggallāna, pāsādassa ekasataṁ niyyūhaṁ.   
Почтенный Моггаллана, у дворца Веджаянты сотня башен,
Iccheyyāsi no tvaṁ, mārisa moggallāna, vejayantassa pāsādassa rāmaṇeyyakaṁ daṭṭhun”ti?   
Хотели бы вы взглянуть на великолепие дворца Веджаянты, почтенный Моггаллана?
Adhivāsesi kho āyasmā mahāmoggallāno tuṇhībhāvena.   
Достопочтенный Моггаллана молча согласился.
Atha kho sakko ca devānamindo vessavaṇo ca mahārājā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ purakkhatvā yena vejayanto pāsādo tenupasaṅkamiṁsu.   
И тогда Сакка, царь богов, а также небесный царь Вессавана2, отправились во дворец Веджаянты во главе с достопочтенным Махамоггалланой.
Addasaṁsu kho sakkassa devānamindassa paricārikāyo āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ dūratova āgacchantaṁ;   
Когда девы Сакки увидели издали достопочтенного Махамоггаллану,
evameva sakkassa devānamindassa paricārikāyo āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ disvā ottappamānā hirīyamānā sakaṁ sakaṁ ovarakaṁ pavisiṁsu.   
точно также, когда девы Сакки увидели издали достопочтенного Махамоггаллану, они смутились, застыдились и разбежались по своим комнатам.
Atha kho sakko ca devānamindo vessavaṇo ca mahārājā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ vejayante pāsāde anucaṅkamāpenti anuvicarāpenti:   
Тогда Сакка, царь богов, и небесный царь Вессавана повсюду провели [его] и показали достопочтенному Махамоггаллане [весь] дворец Веджаянты:
“idampi, mārisa moggallāna, passa vejayantassa pāsādassa rāmaṇeyyakaṁ;   
– Посмотрите, почтенный Махамоггаллана, на это великолепие дворца Веджаянты!
idampi, mārisa moggallāna, passa vejayantassa pāsādassa rāmaṇeyyakan”ti.   
Посмотрите, почтенный Махамоггаллана, на это великолепие дворца Веджаянты!
Atha kho āyasmato mahāmoggallānassa etadahosi:   
И затем достопочтенный Махамоггаллана подумал так:
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno tathārūpaṁ iddhābhisaṅkhāraṁ abhisaṅkhāsi yathā vejayantaṁ pāsādaṁ pādaṅguṭṭhakena saṅkampesi sampakampesi sampavedhesi.   
И тогда достопочтенный Махамоггаллана сотворил такое чудо посредством сверхъестественных сил, что носком своей ступни заставил дворец Веджаянты содрогнуться, затрястись и зашататься. abhisaṅkhāsi → abhisaṅkhāreti (sya-all, km); abhisaṅkhāresi (mr)
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno sakkaṁ devānamindaṁ saṁviggaṁ lomahaṭṭhajātaṁ viditvā sakkaṁ devānamindaṁ etadavoca:   
И когда достопочтенный Махамоггаллана понял, что в Сакке, царе богов, пробудилось ощущение безотлагательности, да так, что у того волосы встали дыбом, он спросил:
“Idhāhaṁ, mārisa moggallāna, yena bhagavā tenupasaṅkamiṁ; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ aṭṭhāsiṁ. Ekamantaṁ ṭhito kho ahaṁ, mārisa moggallāna, bhagavantaṁ etadavocaṁ:   
– Почтенный Моггаллана, я отправился к Благословенному, поклонился ему, встал рядом и сказал:
Evaṁ vutte, mārisa moggallāna, bhagavā maṁ etadavoca:   
Когда так было сказано, почтенный Моггаллана, Благословенный сказал мне:
Evaṁ kho me, mārisa moggallāna, bhagavā saṅkhittena taṇhāsaṅkhayavimuttiṁ abhāsī”ti.   
Вот как Благословенный вкратце объяснил мне освобождение в уничтожении жажды, почтенный Моггаллана.
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno sakkassa devānamindassa bhāsitaṁ abhinanditvā anumoditvā—seyyathāpi nāma balavā puriso samiñjitaṁ vā bāhaṁ pasāreyya, pasāritaṁ vā bāhaṁ samiñjeyya; evameva—devesu tāvatiṁsesu antarahito pubbārāme migāramātupāsāde pāturahosi.   
И тогда достопочтенный Махамоггаллана восхитился и возрадовался словам Сакки, царя богов. И затем, подобно тому как сильный человек распрямил бы согнутую руку или согнул распрямлённую, он исчез из [мира] богов Тридцати трёх и возник в Восточном парке во дворце Мигараматы.
Atha kho sakkassa devānamindassa paricārikāyo acirapakkante āyasmante mahāmoggallāne sakkaṁ devānamindaṁ etadavocuṁ:   
И затем, вскоре после того как достопочтенный Махамоггаллана ушёл, слуги Сакки, царя богов, спросили его:
Sabrahmacārī me eso āyasmā mahāmoggallāno”ti.   
Это был один из моих товарищей по святой жизни, достопочтенный Махамоггаллана
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi. Ekamantaṁ nisinno kho āyasmā mahāmoggallāno bhagavantaṁ etadavoca:   
Затем достопочтенный Махамоггаллана подошёл к Благословенному, поклонился ему, сел рядом и спросил:
“Abhijānāmahaṁ, moggallāna, idha sakko devānamindo yenāhaṁ tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā maṁ abhivādetvā ekamantaṁ aṭṭhāsi. Ekamantaṁ ṭhito kho, moggallāna, sakko devānamindo maṁ etadavoca:   
“– Помню, Моггаллана. Сакка, царь богов, пришёл ко мне, поклонился мне, встал рядом и спросил:
Evaṁ vutte, ahaṁ, moggallāna, sakkaṁ devānamindaṁ etadavocaṁ   
mn37
Evaṁ kho ahaṁ, moggallāna, abhijānāmi sakkassa devānamindassa saṅkhittena taṇhāsaṅkhayavimuttiṁ bhāsitā”ti.   
Вот как я припоминаю краткое объяснение освобождения в уничтожении жажды Сакке, царю богов. bhāsitā”ti → abhāsitthāti (mr) "
Attamano āyasmā mahāmoggallāno bhagavato bhāsitaṁ abhinandīti.   
Достопочтенный Махамоггаллана был доволен и восхитился словами Благословенного. "

Tena kho pana samayena sāriputtamoggallānappamukhāni pañcamattāni bhikkhusatāni cātumaṁ anuppattāni honti bhagavantaṁ dassanāya.   
И в то время пятьсот монахов, возглавляемые достопочтенным Сарипуттой и достопочтенным Махамоггалланой, пришли в Чатуму, чтобы повидать Благословенного. ",
“Etāni, bhante, sāriputtamoggallānappamukhāni pañcamattāni bhikkhusatāni cātumaṁ anuppattāni bhagavantaṁ dassanāya.   
«Уважаемый, это пятьсот монахов, возглавляемые достопочтенным Сарипуттой и достопочтенным Махамоггалланой, которые пришли в Чатуму, чтобы повидать Благословенного. И по мере того как прибывшие монахи обменивались приветствиями с местными монахами, готовили места для отдыха, убирали свои чаши и внешние одеяния, они были очень громкими и шумными». ",
“Imāni, bhante, sāriputtamoggallānappamukhāni pañcamattāni bhikkhusatāni cātumaṁ anuppattāni bhagavantaṁ dassanāya.   
«Уважаемый, мы пятьсот монахов, возглавляемые… убирали свои чаши и внешние одеяния, и были очень громкими и шумными». ",
Atha kho āyasmā mahāmoggallāno bhikkhū āmantesi:   
И тогда достопочтенный Махамоггаллана обратился к монахам так: ",
“Evamāvuso”ti kho te bhikkhū āyasmato mahāmoggallānassa paṭissutvā uṭṭhāyāsanā pattacīvaramādāya yena bhagavā tenupasaṅkamiṁsu; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdiṁsu. Ekamantaṁ nisinnaṁ kho āyasmantaṁ sāriputtaṁ bhagavā etadavoca:   
«Да, друг» – ответили они, встали со своих сидений, взяли свои чаши и внешние одеяния, отправились к Благословенному и, поклонившись ему, сели рядом. Тогда Благословенный спросил достопочтенного Сарипутту: ",
Atha kho bhagavā āyasmantaṁ mahāmoggallānaṁ āmantesi:   
И затем Благословенный обратился к достопочтенному Махамоггаллане: ",
“kinti te, moggallāna, ahosi mayā bhikkhusaṅghe paṇāmite”ti?   
«О чём ты подумал, Моггаллана, когда я распустил общину монахов?» ",
“Sādhu sādhu, moggallāna.   
«Хорошо, хорошо, Моггаллана! ",
Ahaṁ vā hi, moggallāna, bhikkhusaṅghaṁ parihareyyaṁ sāriputtamoggallānā vā”ti.   
Либо я должен присматривать за общиной монахов, либо Сарипутта и Моггаллана должны делать так». ",